Amsterdam-Londen - Reisverslag uit Londen, Verenigd Koninkrijk van Yara Vasbinder - WaarBenJij.nu Amsterdam-Londen - Reisverslag uit Londen, Verenigd Koninkrijk van Yara Vasbinder - WaarBenJij.nu

Amsterdam-Londen

Door: Yara

Blijf op de hoogte en volg Yara

11 November 2015 | Verenigd Koninkrijk, Londen

Al drie uur gehad, nog zes te gaan. Het valt eigenlijk best mee. Ik zat er vreselijk tegenop, dat lange wachten in Londen, maar tot nu toe gaat het allemaal wel prima en gaat de tijd best wel hard.

Het nachtje slapen ging veel beter dan gedacht. Als ik weet dat ik de dag erna jarig ben, lig ik uren wakker, maar nu sliep ik echt gelijk toen ik mijn licht uit deed! Gelukkig maar want een beetje fit moet ik vandaag toch wel zijn! Een laatste keer ontbijten met een lekker eitje met papa en mama, de laatste dingetjes in mijn tas. Toby met tranen in mijn ogen een aai gegeven, snel naar boven om te kijken of ik niks was vergeten (lees: om even snel de kamer uit te kunnen zodat niemand mijn tranen zag) en toen was het echt zover, Sonny kwam de straat in gereden, mijn spullen gingen de auto in en papa reed met mama en mij in de auto op weg naar Schiphol. Ik ging dood van de zenuwen. Hoe moest ik iedereen gedag gaan zeggen, wat moest ik zeggen, zou ik mijn tranen binnen kunnen houden?

Haha nou nee hoor! Ik heb even lekker gehuild. Door die tranen zag ik geeneens wel poortje we door moesten lopen om bij de gate te komen waardoor we nog verkeerd liepen ook. Maar de oplettende lezer weet dat wij nu in Londen zitten, dus dat alles is goed gekomen!

De vlucht naar Londen ging helemaal prima. Bij het opstijgen wat last van zwaaiende takken, maar verder zaten we er echt zo! Ik zat naast een vrouw die achteraf een man met oorbellen bleek te zijn, en aan de andere kant zat Sonny. Tussen ons in zat een gangpad, maar daardoor kon ik tenminste even lekker mijn benen kwijt. Voor Sonny zat een hele rare vrouw. Echt zo een uit een film. Zo zag ze er niet alleen uit, maar zo praatte ze ook. Tijdens het filmpje over wat te doen als het vliegtuig neer zou stortte lette ze heel erg goed op en keek ze onder haar stoel of het zwemvest er wel lag. Gelukkig. Die was er. Eigenlijk had het helemaal geen zin. Als ik zo rondkeek was ze zeer waarschijnlijk de langzaamste en onhandigste van iedereen, dus bij brand was ze sowieso te laat geweest.

De rest van de reis heeft ze trouwens lekker genoten van een bakje vol met zuurtjes. Ze mag blij zijn dat die vlucht maar 1,5 uur duurde, want zuurtjes voor een vlucht van 11 uur hadden niet in haar handbagage gepast.

Het vliegtuig ging landen. Ik probeerde uit het raam te kijken, maar dat was best lastig op stoel C. maar ik moest kijken. Waarschijnlijk zou Daley er staan. Met een heel groot spandoek of iets in het gras gemaaid of zo… iets als: YARA, WIL JE MET ME TROUWEN? Zoiets hoor, het kon ook iets anders zijn… Yara, zullen we trouwen? Bijvoorbeeld. Of zonder die komma..

Bleek hij opeens weer te moeten voetballen! ’T Is wat. Ach, er is nog een terugweg. Die paar maanden langer kan ik nog wel wachten.

Nou wij vermaken ons hier nog wel even. Ik heb heel veel spelletjes mee, snoep, chocola van Sonny ze moeder, dus dat komt hier helemaal goed! Haha, ohja, nu ik zo naar me handbagage kijk heb ik nog een laatste dingetje te vertellen. Bij de douane moesten al die spullen weer uit me tas. Nou dat deed ik, gooide alles in zo’n bak, ritste me tas dicht en ging door die poort. Maaar toen ging het mis! Er gebeurde iets waardoor ik eigenlijk mijn handbagage helemaal niet mee kon nemen!
Dat stukje stof aan het uiteinde van me tas kwam tussen me rits. Niet zomaar, zoals bij je jas wel is gebeurd en dat je het nog eruit kan trekken, maar echt! Helemaal erin. Dus nou ik stond daar nog met tranen in me ogen van het gedag zeggen, het zweet stond op me rug, me haar hing voor me ogen, en dan ook nog dat stukje stof in de rits! Ik heb het bijna 10 minuten geprobeerd en toen besloot ik aan die vrouw bij dat poortje om iets van een mesje te vragen. Gewoon ietss dat dat sstofje stuk kon snijden. Het maakte niet uit wat, als het maar scherp was. ‘EEN MES?’ Nou, er keken er gelijk vier op. “Messen hebben wij hier niet!” en ze draaide zich om. Terwijl ze zag dat ik daar al 10 minuten met de tas bezig was. Stom wijf. Ik vroeg toch geen MES. Gewoon een dingetje met een karteltje…
Nouja die tas bleek dus zo’n dubbele rits op een ritsen ding te hebben. Dus ik kon die ander er gewoon heen ritsen…

Toch heb ik met mijn eigen zakmes dat dingetje er tussen uit gesneden, yeah! Heb ik die in ieder geval niet voor niks meegenomen!

  • 11 November 2015 - 19:17

    Ingrid:

    Wat een stom mens!
    Maar het 1ste probleem is alweer opgelost. Het gaat de komende maanden helemaal goed komen!
    Goeie reis straks. X

  • 11 November 2015 - 21:04

    Mark:

    Wat een verhalen en dan ben je pas in Engeland! Heb je nog genoeg dropjes om de tijd door te komen! Blijf leuke verhalen schrijven, dan kunnen wij meeleven met jullie! Veel plezier!!!

  • 11 November 2015 - 23:21

    Jacqueline:

    Nog heel even ;) en dan kunnen jullie de eerste Aussie begroeten!!
    Ben al benieuwd naar het volgende reisverhaal.
    Have fun mates

  • 15 November 2015 - 21:16

    Ronald Warmerdam:

    Echt heel leuk om te lezen heel veel plezier en succes bij het vinden van een baan ,in die tussentyd geniet van alles wat jullie doen en zien .En eet smakelijk Gr ronald

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Yara

Actief sinds 14 Okt. 2015
Verslag gelezen: 267
Totaal aantal bezoekers 28828

Voorgaande reizen:

11 November 2015 - 12 Mei 2016

AUSTRALIË

Landen bezocht: