Harde die klinken, maar zachte die stinken!
Door: Yara
Blijf op de hoogte en volg Yara
13 Mei 2016 | China, Peking
Met een raar gevoel stapte ik gistermiddag de bus in. Alsof ik naar een nieuwe plek ging maar iets vergeten was... Ik keek de hele tijd onrustig om mijn heen en had een raar gevoel in mijn buik. Ook mijn nagels hoef ik de komende twee maanden niet te knippen. Sydney Airport. Ja, nu ging het toch echt gebeuren. De lange weg terug naar huis.
Ik was van te voren ontzettend zenuwachtig. 41 uur reizen. Helemaal alleen. Ik had nog nooit alleen gevlogen. Altijd liep ik maar de gene achterna met wie ik was. Nu was er niemand om achteraan te lopen... Op welke borden moest ik kijken? Welk nummer op me ticket had ik nodig?
Al die stress, die slapeloze nachten de afgelopen week, het was helemaal nergens voor nodig! Een eitje! Ha! Pfoe. Zo handig en slim waren al die mensen dus niet. Het was gewoon echt zo makkelijk! Ik vroeg zelfs een plek bij het raam, wel aan de rechterkant, want dat is mijn slaap wang. Ik hoopte zo toch nog een paar uur van de 12 te kunnen slapen.
De plek die ze mij gaf was helemaal perfect! Slaapwang kant, en nog beter: geen buur! Twee stoelen voor mij alleen. Onder mijn blauwe dekentje heb ik die vlucht heerlijk eventjes kunnen slapen. Het vliegtuig was maar voor zo'n 70% gevuld, maar gelukkig weer vreemde mensen genoeg om lekker rond te kunnen kijken. Achter mij zat een man die de hele vlucht scheten heeft gelaten. Hahaha. Gewoon hard! Maar je weet wat ze zeggen: Harde die klinken, maar zachte die stinken! Ik rook ze dan ook niet gelukkig. Schuin voor mij zat een man die na het eten zijn servetje oprolde tot een lange sliert. Van die sliert verdween bijna de helft in zijn neus! Woow. Maar, met succes. Hij had beet. En flink ook want ik kon het vanaf mijn stoel zien. Een stuk achter mij begon er iemand midden in de nacht opeens zijn neus te snuiten. Zo klonk het in ieder geval. Ik heb het niet gezien. Ik weet niet waar al dat snot gezeten heeft, maar hij bleef 10 minuten doorgaan! Echt, zonder te stoppen. Uit het niets stond er midden in het vliegtuig een vrouw op en schreeuwde door het hele vliegtuig dat het onwijs smerig was en dat hij moest stoppen. Er werd naar geluisterd, maar ondertussen huilden er twee baby's en was bijna iedereen weer wakker.
De laatste twee uur van de reis naar China keek ik, dit keer zonder moeite, een film. En, het was niet eens een animatie film! Moet je nagaan hoe mijn Engels verbeterd is! Terwijl ik trots het laatste deel van de film keek, kwam er weer een karretje door het pad met eten en drinken. Een heerlijk gebakken ei met bacon, bakje fruit, een toetje en een carrotcake werden voor mij neer gezet. Dat werd smullen! In de hoek van het bakje waar het ei in zat, lag een hoopje spinazie. Om te voorkomen dat dat het hele bakje door zou gaan tijdens het snijden van mij ei, knikkerde ik dat gelijk het bakje uit. Drie stoelen verderop zag ik hoe een man expres zijn spi over het ei uit smeerde!!
Na het lekkere ontbijtje was het alweer tijd om de tafeltjes in te klappen en de stoelen rechtop te zetten. Het zat er op! De eerste 12 uur. Geland in China. Het is nu echt over. Ik ben Australië uit. Nu nog 6 uur wachten en nog een vlucht van 11 uur naar Londen, en van Londen naar Amsterdam . Vanavond ben ik thuis. Ik begin zenuwachtig te worden. Ik begin het nu eindelijk te geloven. Vanavond om half 11 ben ik thuis. THUIS!
Voor de gene die benieuwt zijn naar hoe mijn eerste hap spaghetti zal smaken, of ik na twee dagen alweer terug wil en wanneer ik mijn eerste broodje kroket eet: blijf vooral nog even de blog in de gaten houden. Tegen de rest zeg ik: super leuk dat jullie mij gevolgt hebben! Bedankt voor alle leuke reacties en jullie interesse :D Ik had nooit gedacht dat er zo veel mensen geïnteresseerd zouden zijn in mijn wekelijkse verhaaltjes. Bedankt!
Tot in Nederland!
Ik was van te voren ontzettend zenuwachtig. 41 uur reizen. Helemaal alleen. Ik had nog nooit alleen gevlogen. Altijd liep ik maar de gene achterna met wie ik was. Nu was er niemand om achteraan te lopen... Op welke borden moest ik kijken? Welk nummer op me ticket had ik nodig?
Al die stress, die slapeloze nachten de afgelopen week, het was helemaal nergens voor nodig! Een eitje! Ha! Pfoe. Zo handig en slim waren al die mensen dus niet. Het was gewoon echt zo makkelijk! Ik vroeg zelfs een plek bij het raam, wel aan de rechterkant, want dat is mijn slaap wang. Ik hoopte zo toch nog een paar uur van de 12 te kunnen slapen.
De plek die ze mij gaf was helemaal perfect! Slaapwang kant, en nog beter: geen buur! Twee stoelen voor mij alleen. Onder mijn blauwe dekentje heb ik die vlucht heerlijk eventjes kunnen slapen. Het vliegtuig was maar voor zo'n 70% gevuld, maar gelukkig weer vreemde mensen genoeg om lekker rond te kunnen kijken. Achter mij zat een man die de hele vlucht scheten heeft gelaten. Hahaha. Gewoon hard! Maar je weet wat ze zeggen: Harde die klinken, maar zachte die stinken! Ik rook ze dan ook niet gelukkig. Schuin voor mij zat een man die na het eten zijn servetje oprolde tot een lange sliert. Van die sliert verdween bijna de helft in zijn neus! Woow. Maar, met succes. Hij had beet. En flink ook want ik kon het vanaf mijn stoel zien. Een stuk achter mij begon er iemand midden in de nacht opeens zijn neus te snuiten. Zo klonk het in ieder geval. Ik heb het niet gezien. Ik weet niet waar al dat snot gezeten heeft, maar hij bleef 10 minuten doorgaan! Echt, zonder te stoppen. Uit het niets stond er midden in het vliegtuig een vrouw op en schreeuwde door het hele vliegtuig dat het onwijs smerig was en dat hij moest stoppen. Er werd naar geluisterd, maar ondertussen huilden er twee baby's en was bijna iedereen weer wakker.
De laatste twee uur van de reis naar China keek ik, dit keer zonder moeite, een film. En, het was niet eens een animatie film! Moet je nagaan hoe mijn Engels verbeterd is! Terwijl ik trots het laatste deel van de film keek, kwam er weer een karretje door het pad met eten en drinken. Een heerlijk gebakken ei met bacon, bakje fruit, een toetje en een carrotcake werden voor mij neer gezet. Dat werd smullen! In de hoek van het bakje waar het ei in zat, lag een hoopje spinazie. Om te voorkomen dat dat het hele bakje door zou gaan tijdens het snijden van mij ei, knikkerde ik dat gelijk het bakje uit. Drie stoelen verderop zag ik hoe een man expres zijn spi over het ei uit smeerde!!
Na het lekkere ontbijtje was het alweer tijd om de tafeltjes in te klappen en de stoelen rechtop te zetten. Het zat er op! De eerste 12 uur. Geland in China. Het is nu echt over. Ik ben Australië uit. Nu nog 6 uur wachten en nog een vlucht van 11 uur naar Londen, en van Londen naar Amsterdam . Vanavond ben ik thuis. Ik begin zenuwachtig te worden. Ik begin het nu eindelijk te geloven. Vanavond om half 11 ben ik thuis. THUIS!
Voor de gene die benieuwt zijn naar hoe mijn eerste hap spaghetti zal smaken, of ik na twee dagen alweer terug wil en wanneer ik mijn eerste broodje kroket eet: blijf vooral nog even de blog in de gaten houden. Tegen de rest zeg ik: super leuk dat jullie mij gevolgt hebben! Bedankt voor alle leuke reacties en jullie interesse :D Ik had nooit gedacht dat er zo veel mensen geïnteresseerd zouden zijn in mijn wekelijkse verhaaltjes. Bedankt!
Tot in Nederland!
-
13 Mei 2016 - 07:19
Viv:
Ohhhh Yara, jij moet de nieuwe Floortje Dessing worden hoor!! Jij bedankt voor het ons meenemen op avontuur. Jij bedankt voor je heerlijke verhalen. Blijf je zeker volgen nog tijdens je afkick periode en kan niet wachten op je eerste boek mét illustratie -
13 Mei 2016 - 09:26
Ineke:
Yara ik zal je leuke verhalen gaan missen! Je hebt het half jaar zo mooi neergezet. Ik hou je blog nog even bij hoor! En nu een heel fijne thuiskomst.
Liefs Ineke -
13 Mei 2016 - 09:47
Marco:
Nog 7858 km te gaan....we kijken er heel erg naar uit. -
13 Mei 2016 - 18:36
Manuela:
Welcome home :-)
-
14 Mei 2016 - 17:32
Ingrid:
Na nog flinke stress in Londen, haalt ze het wel, haalt ze het niet ben je keurig op tijd geland.
Ik ben supertrots op je hoe je het allemaal alleen gedaan hebt en het is heerlijk om je weer thuis te hebben.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
