Schoongelikt
Door: Yara
Blijf op de hoogte en volg Yara
19 Mei 2016 | Nederland, Hillegom
Helemaal schoongelikt. Niemand die meer kan zien wat ik heb gegeten. Nou ja.. met een beetje nadenken zou je het wel kunnen raden: SPAGDAG! Wat heb ik genoten!
Ik pakte mijn tas van de lopende band. Dit was het moment. Als ik nu door de deur liep was het voorbij. De hele reis, na een half jaar was thuis dichterbij dan ooit! Ik gooide mijn tas op mijn rug en voelde mijn hart bonken. Nog een paar stappen...
WELKOM THUUUIIS!
Papa, mama, Oma, Yvon, Larissa, Kimberley, Laura, Nienke, Kirsten, Nick, Willem, Marloes en Agnes. Allemaal waren ze daar speciaal voor mij! Ik was onwijs verbaasd. Dit had ik nooit verwacht!
Daar stond ik dan. Met mijn handen vol met lekkere snoepjes en chocola. Omringd door allemaal lieve mensen die ik ontzettend had gemist. Wat was ik gelukkig!
En nu, vijf dagen later, voelt alles weer normaal. Ik heb zelfs al bietjes gegeten! Goor. En nieuwe waterplanten gekocht voor me vissen. Alleen slapen blijft nog een beetje lastig. O, en fietsen. Of de poort is gewoon smaller geworden, want eerst redde ik dat bochtje wel gewoon...
Op de bietjes na is het weer heerlijk om thuis te eten. Vanmorgen stond ik voor de kast. Wat zou ik kiezen? Een bruin of een wit broodje? Een hele donker bruine of een lekker wit bolletje? Of ga ik toch voor een stuk ontbijtkoek of een rijstewafel? Bak ik een ei of smeer ik er appelstroop op? Kaas, kipfilet of hagelslag? Er zitten tenslotte funnys in dit pak!
Zulke lastige keuzes heb ik in Australië nooit hoeven maken.
Mijn bed is heerlijk. Groot, zacht, en ik kan eindelijk weer slapen met het licht uit! Douchen zonder slippers, naar de wc met de deur open... Het is fijn om weer thuis te zijn!
Ik pakte mijn tas van de lopende band. Dit was het moment. Als ik nu door de deur liep was het voorbij. De hele reis, na een half jaar was thuis dichterbij dan ooit! Ik gooide mijn tas op mijn rug en voelde mijn hart bonken. Nog een paar stappen...
WELKOM THUUUIIS!
Papa, mama, Oma, Yvon, Larissa, Kimberley, Laura, Nienke, Kirsten, Nick, Willem, Marloes en Agnes. Allemaal waren ze daar speciaal voor mij! Ik was onwijs verbaasd. Dit had ik nooit verwacht!
Daar stond ik dan. Met mijn handen vol met lekkere snoepjes en chocola. Omringd door allemaal lieve mensen die ik ontzettend had gemist. Wat was ik gelukkig!
En nu, vijf dagen later, voelt alles weer normaal. Ik heb zelfs al bietjes gegeten! Goor. En nieuwe waterplanten gekocht voor me vissen. Alleen slapen blijft nog een beetje lastig. O, en fietsen. Of de poort is gewoon smaller geworden, want eerst redde ik dat bochtje wel gewoon...
Op de bietjes na is het weer heerlijk om thuis te eten. Vanmorgen stond ik voor de kast. Wat zou ik kiezen? Een bruin of een wit broodje? Een hele donker bruine of een lekker wit bolletje? Of ga ik toch voor een stuk ontbijtkoek of een rijstewafel? Bak ik een ei of smeer ik er appelstroop op? Kaas, kipfilet of hagelslag? Er zitten tenslotte funnys in dit pak!
Zulke lastige keuzes heb ik in Australië nooit hoeven maken.
Mijn bed is heerlijk. Groot, zacht, en ik kan eindelijk weer slapen met het licht uit! Douchen zonder slippers, naar de wc met de deur open... Het is fijn om weer thuis te zijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
