John zijn super de luxe broodrooster
Door: Yara
Blijf op de hoogte en volg Yara
17 November 2015 | Australië, Sydney
Omdat wij morgen ochtend voor 9 uur John gedag moeten zeggen, besloten wij vandaag even wat kleren te gaan wassen.
Ja... wassen... We liepen naar de kelder en vonden daar de wasmachine. Allebei stonden we er toch wel een minuut naar te staren. Daarna keken wij elkaar aan. Haha, ja... en nu. De kleren zaten er in. In het Linnaeushof stond altijd: wasmiddel alleen in het LINKER bakje. Maar hier.. Hier waar links rechts is en rechts links.. ik besloot het even aan mama te vragen, die gelukkig hetzelfde dacht. Ha! De was draaide en hing 1.5 uur later gewoon lekker buiten aan het lijntje te wapperen. Dat hebben wij toch maar weer even mooi gedaan!
Toen de was hing zijn wij Sydney in gegaan. Voor de laatste keer voorlopig. Het was echt super lekker in het zonnetje bij het water. Toen mijn hoofd en Sonny zijn nek begonnen te prikken zijn wij weer richting huis gegaan. Zo voelt het hier echt al. Sonny liep aan de muur kant. Lekker bergje op.. genietend van het mooie weer en de mooie omgeving. Maar opeens schrokken wij ons helemaal rot! Ik van een spin, en Sonny van mij. Hij liep er gewoon langs! Hij was echt mega. En dat terwijl ik mezelf juist afvroeg waar ik nou eigelijk bang voor was geweest. Enge dieren? Wij hadden alleen een grote tor gezien. Maar deze! Wooh. Vanaf toen wilde Sonny niet meer dicht langs de muur kant en had ik overal kriebel.
Eenmaal weer thuis aangekomen had Sonny honger, en maakte zijn 24e tosti in John zijn super de luxe broodrooster. Dat brood is eigelijk net te dik, of er vallen stukken in. Dus elke keer rookt dat ding super erg. Een kant kan je al niet meer gebruiken. Dat ijzer is helemaal krom maar het is niet helemaal zeker of dat nou onze schuld is. Naja, gelukkig is er nog een andere kant. Nou dit ging helemaal mis. Het brood bleef ook deze keer hangen en Sonny was weer aan het vissen met zijn mes. Toen ging de stroom uit. Geen tosti, maar nog erger: de koelkast... John was er niet en een stoppenkast hadden wij hier nog nergens gezien. Snert. Sonny: 'Ik maak mijn tosti wel in de pan'. Pas toen ik nog een keer zei dat John het niet zo leuk zou vinden als de koelkast warm werd kon hij zijn tosti even vergeten. Gelukkig was er een mannetje ik de tuin bezig, die eigenlijk alleen maar verstand had van zijn plantjes. Wel wist hij ons te vertellen waar die stoppen zaten. Met elkaar hebben wij ook deze zaak weer tot een goed einde gebracht.
Even serieus, wij kunnen hier echt alles!
Ja... wassen... We liepen naar de kelder en vonden daar de wasmachine. Allebei stonden we er toch wel een minuut naar te staren. Daarna keken wij elkaar aan. Haha, ja... en nu. De kleren zaten er in. In het Linnaeushof stond altijd: wasmiddel alleen in het LINKER bakje. Maar hier.. Hier waar links rechts is en rechts links.. ik besloot het even aan mama te vragen, die gelukkig hetzelfde dacht. Ha! De was draaide en hing 1.5 uur later gewoon lekker buiten aan het lijntje te wapperen. Dat hebben wij toch maar weer even mooi gedaan!
Toen de was hing zijn wij Sydney in gegaan. Voor de laatste keer voorlopig. Het was echt super lekker in het zonnetje bij het water. Toen mijn hoofd en Sonny zijn nek begonnen te prikken zijn wij weer richting huis gegaan. Zo voelt het hier echt al. Sonny liep aan de muur kant. Lekker bergje op.. genietend van het mooie weer en de mooie omgeving. Maar opeens schrokken wij ons helemaal rot! Ik van een spin, en Sonny van mij. Hij liep er gewoon langs! Hij was echt mega. En dat terwijl ik mezelf juist afvroeg waar ik nou eigelijk bang voor was geweest. Enge dieren? Wij hadden alleen een grote tor gezien. Maar deze! Wooh. Vanaf toen wilde Sonny niet meer dicht langs de muur kant en had ik overal kriebel.
Eenmaal weer thuis aangekomen had Sonny honger, en maakte zijn 24e tosti in John zijn super de luxe broodrooster. Dat brood is eigelijk net te dik, of er vallen stukken in. Dus elke keer rookt dat ding super erg. Een kant kan je al niet meer gebruiken. Dat ijzer is helemaal krom maar het is niet helemaal zeker of dat nou onze schuld is. Naja, gelukkig is er nog een andere kant. Nou dit ging helemaal mis. Het brood bleef ook deze keer hangen en Sonny was weer aan het vissen met zijn mes. Toen ging de stroom uit. Geen tosti, maar nog erger: de koelkast... John was er niet en een stoppenkast hadden wij hier nog nergens gezien. Snert. Sonny: 'Ik maak mijn tosti wel in de pan'. Pas toen ik nog een keer zei dat John het niet zo leuk zou vinden als de koelkast warm werd kon hij zijn tosti even vergeten. Gelukkig was er een mannetje ik de tuin bezig, die eigenlijk alleen maar verstand had van zijn plantjes. Wel wist hij ons te vertellen waar die stoppen zaten. Met elkaar hebben wij ook deze zaak weer tot een goed einde gebracht.
Even serieus, wij kunnen hier echt alles!
-
17 November 2015 - 08:26
Viv:
Jullie beginnen echte globetrotterste worden. Ik sta versteld hahaha. Hoe staat het daar met het frikandellen en kroketten leven? Al iets daarvan gezien? Nou de kop is eraf. Yara heeft d'r eerste grote spin overleefd. Goeie reis morgen! -
17 November 2015 - 08:36
Yara Vasbinder:
Hahahaha. Nee nog helemaal niet :o ik denk alleen smeerkaassoufflés.. Bedankt! -
17 November 2015 - 08:44
Marloes Bronstring:
Jaaaaa Yaar! Je hebt je eerste spin overleefd! Komend jaar kun jij me dus bij linnaeushof redden van de spinnen in de souv want die stellen dan niks meer voor! Goed om te weten ;)
Goede reis morgen en veel plezier op de volgende bestemming! Xx -
17 November 2015 - 14:20
Ingrid:
Als het moet kunnen jullie heel veel! Jullie kunnen trots zijn dat je overal weer een oplossing voor hebt.
Ik ga het onthouden voor thuis.
Goeie reis morgen!
-
18 November 2015 - 11:41
Larissa:
"Door mijn jarenlange ervaring én intensief speurwerk heb ik ook deze zaak weer tot een goed einde gebracht"
+1 voor het quoten van Ernst & Bobbie, Yaar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
