Nieuwe tandenborstels

Als ze hier een camera  op zouden hangen er een live  tv van zouden maken, dan zou ik de hele dag kijken. Wat hier allemaal voorbij  komt.. je kijkt je ogen uit. De een nog  gekker, dikker, dunner en idioter  dan de ander. Bij de wc zat een meisje met een veel te kort jurkje op de grond, met haar blote benen plat op de vieze tegels, waardoor alle smurrie  van de grond zo in haar  lange, zwarte beenhaar  terecht kwam. Je moet er wat voor over hebben om je telefoon op te laden... Er loopt hier echt van alles. Mannen met veel te lange, vieze  baarden, vrouwen die koffie bekers  uitlikken, mensen die midden in de drukke winkelstraat kamperen... je kan hier echt  alles doen. Als je in de winkel al trek hebt in  chips hoef je je echt niet in te houden. Trek hem gewoon open en eet hem lekker leeg. En dat hoeft echt niet in een hoekje hoor. Gewoon voor de kassa, de enige die kijkt ben ik. Maar als ik bij de ov - poortjes  een beetje loop te rommelen met mijn kaart omdat het even niet lukt heb ik gelijk drie bewakers in me nek. Worden onze rugzakken gecontroleerd en wordt er gevraagd waar wij vandaan komen.
Oh dat 'hier' waar ik het in de eerste zin over had, dat is Melbourne  trouwens.  Nee, je zit geen oud berichtje te lezen hoor! Wij zijn er gewoon lekker weer. Het plan was om naar Adelaide te gaan, maar zo vlak voor de Kerst was Melbourne eigelijk nog de enige plaats dat te bereiken was. Dus zijn wij de trein weer ingestapt en hebben ons naar Melbourne laten rijden. Op het station liep een man rond met een microfoon die de tijden en perrons gewoon  zo aan het omroepen was. Een soort mees  Kees tijdens de sporsorloop.
Halverwege kon de trein opeens niet verder. Kangoeroes op het spoor ofzo. Maar alles was echt keurig geregeld. De trein stopte en er stonden al super veel bussen klaar, die ons vijf minuten later allemaal naar het volgende station reed. Vanuit daar ging de reis weer verder met de trein.

Nu slapen wij bij een hele aardige, kale  man. Ik heb het niet over jou hoor pap, maar over  Kerien. Of Karien.. Nee, zo heette  de zeehond van Marije.
 Het is echt een vreemd huis. Heel groot en overal zijn kamers met een soort Chinezen, maar dan met wat minder gespleten ogen. Het is hier heel gezellig. Sonny en ik hebben een heerlijk kamertje en iedereen is super aardig. Het strand is  echt  om de hoek, wat heel mooi uitkomt met het heerlijke weer dat gaat komen. Eigelijk zouden wij hier maar drie nachtjes slapen, maar het bevalt ons zo goed dat wij straks gaan kijken of wij hier tot na de Kerst kunnen blijven. Kerien  heeft fietsen die je gewoon mag pakken, dus als die soort Chinezen  er morgen niet mee weg zijn, dan gaan wij. Je moet hier alleen wel een helm  op, maar als je ziet hoe idioot er hier gereden wordt, is fietsen zonder helm ook niet aan te raden.

Eergisteren hebben Sonny en ik voor zelf een nieuwe tandenborstel gekocht. Je moet jezelf toch af en toe een beetje verwennen!